Publicatie Beste Trouwfotograaf
- Denise Motz
- 30 dec 2020
- 4 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 26 mrt
Eindelijk na een maand heb ik de trofee in ontvangst mogen nemen! De Trofee waarmee ik de eerste prijs heb gewonnen en Beste trouwfotograaf van het jaar 2020 werd tijdens een competitie van de FdB Awards met 400 deelnemende trouwfotografen wereldwijd.
'Breda Nieuws' schreef hier een uitgebreid artikel over.

Corona gaf trouwfotograaf Denise Motz meer waardering voor haar werk. Door: Matthijs Keim
2020 was niet het jaar van de trouwfotograaf, zou je zeggen. Denise Motz denkt daar anders over: de Bredase zag het als een kans om haar beroep anders te beleven. Met een internationale trouwfoto prijs als kroon op haar werk.
De wereld rond De wereld rond en bruiloften fotograferen in verschillende culturen. Dat is wat Denise Motz al jaren doet. 2020 liep even anders. Veel bruiloften gingen niet door, en de klussen die niet werden afgezegd waren in Nederland en BelgiĆ«. Dat was even wennen: āDe meeste bruiloften fotografeer ik vaak dicht bij huis, maar dit jaar bestond mijn werk in het buitenland alleen uit een reis naar ItaliĆ«.ā
Denise heeft in de jaren dat ze fotografeert een goed portfolio over de grenzen van landen en zelfs continenten opgebouwd. āIk reis veel en onderweg ontmoet ik vaak mensen die gaan trouwen. Dan fotografeer ik straten en krijg ik vanzelf vragen. Als je niet reist, ga je meestal ook geen opdrachten in het buitenland krijgen.ā De meest bijzondere bruiloften die ze ooit heeft meegemaakt zijn vaak van culturen die ze nog niet kent. āIk ben heel erg benieuwd naar andere culturen en wat voor bruiloftsrituelen daarbij horen.ā Ze haalt een voorbeeld aan uit Nepal: āDaar ben ik geweest voor twee bruiloften. Die duren daar vijf dagen.ā
Atypisch Haar werk is vooral bekend door de atypische uitsnedes van de fotoās. Vaak ligt de focus op een voorwerp en niet alleen op de personen op de foto. Een lolly in een kinderhand, uitgedeelde hosties, droge rijst die wordt gestrooid ā een Italiaanse traditie ā over de in pak geklede bruidegom; het zijn details die Denise niet mist. Die creativiteit benut ze al sinds ze als trouwfotograaf begon. āToen ik begon met fotografie exposeerde ik eerst nog in scene gezette portretten. In 2016 vroeg een vriend of ik zijn bruiloft wilde fotograferen. Ik dacht eerst: ānee, dat ga ik niet mixen met mijn beeldende kunstwerkenā. Zelf had ik het idee dat bruidsfotografie iets heel anders zou zijn, meer huis tuin en keuken-fotografie. Op dat moment had ik nog niet veel trouwfotoās gezien. En wat ik wel gezien had was heel standaard en traditioneel.ā
De vriend die Denise vroeg voor de klus trok haar uiteindelijk toch over de streep. Ze zou als trouwfotograaf haar creatieve ei makkelijk kwijt kunnen: āDat bevriende koppel was zelf helemaal niet standaard en traditioneel. Ze zeiden: āhet maakt niet uit wat je doet, zolang jij het maar doetā. Ik mocht mijn eigen ideeĆ«n erop loslaten.ā Die lijn zet ze nog altijd door. Ze wil met haar fotoās vooral een suggestie wekken. Niet alles laten zien. āZodat mensen nieuwsgierig worden naar het verhaal dat erachter zit. Ik wil dat ze langer naar mijn trouwfotoās blijven kijken.ā
Prijs Met die eigenzinnigheid werd Denise in november gekroond tot āTrouwfotograaf van het Jaarā door de meeste FdB Awards te winnen. Deze worden uitgereikt door ƩƩn van de grootste communities voor trouwfotografen ter wereld. Ze liet met haar fotoās 378 kandidaten uit tien verschillende landen ruim achter zich met in totaal 16 prijzen. Daarmee won ze als eerste vrouw de titel. Organisator Martino Buzzi noemde haar fotoās in het juryrapport āamazingā. āHet was toevallig de eerste keer dat ik aan die wedstrijd meedeed. Vorig jaar zat ik al wel in de jury, maar dit jaar besloot ik zelf mijn fotoās in te sturen.ā Ze zag haar winst dan ook niet aankomen: āEr deden best wel wat bekende trouwfotografen mee, dus ik had nooit verwacht dat ik meteen de eerste keer zou winnen. Ik denk dat het de jury beviel dat ik de grenzen van de trouwfotografie opzoek.ā
Omdat de wedstrijd vier rondes kent, had Denise al voor de bekendmaking door dat ze een goede kans maakte: āNa drie rondes had ik al negen awards gehaald en stond daarmee op een gedeelde eerste plek. Dan weet je natuurlijk nooit hoeveel je wint in de laatste ronde, maar toen kreeg ik er nog zeven bij. Ik wist even niet wat ik moest zeggen.ā De wedstrijd werd live uitgezonden via een stream, waardoor ze vanaf de bank hoorde dat ze als beste trouwfotograaf uit de bus kwam. Dat vieren was lastig; ze zat met haar vriend in quarantaine. āWe kwamen net terug uit ItaliĆ«, dus we moesten verplicht binnen blijven. Nee, we konden niet echt de deur uit om het te vieren.ā En thuis was het lastig om aan goede champagne te komen: āDie moesten we nog laten brengen, haha.ā
Verheugen Denise merkt dat de prijs haar meer oplevert dan eer: āIk krijg meer aanvragen en ik ben nu ook gevraagd om een interview te geven voor een boek. Dus ik merk wel dat er iets is veranderd.ā Zo kan Denise 2020, een jaar waarin ze haar klussen van rond de 20 naar 7 per jaar zag dalen, met een positief gevoel achter zich laten. Toch heeft ze ook goede herinneringen aan het afgelopen jaar. De coronacrisis gaf Denise de kans haar beroep anders te beleven: āIk was zo blij met alle bruiloften die nog doorgingen, dat ik me elke keer erop verheugde. Je geniet zoveel meer van momenten als die er minder zijn. Ik heb alles wat erin zat uit dit jaar gehaald.ā
Wat 2021 brengt weet nog niemand, maar Denise hoopt dat ze weer als vanouds rond de twintig bruiloften kan fotograferen. Ze plant al volop haar toekomst na corona. Bij die plannen hoort misschien ook een vertrek naar het geboorteland van haar vriend: ItaliĆ«. āVanuit daar wil ik gewoon aan trouwfotografie blijven doen en in de winter weer reizen. Dat geeft me nieuwe inspiratie om mooie fotoās te maken.ā
ć³ć”ć³ć